کتاب The Global Minotaur: America, Europe and the Future of the Global Economy نوشته یانیس واروفاکیس Yanis Varoufakis با موضوع اقتصاد جهانی ، آمریکا و اروپا که در سال ۲۰۱۱ منتشر شد

دانلود کتاب The Global Minotaur نوشته Yanis Varoufakis

نام انگلیسی کتاب:

The Global Minotaur: America, Europe and the Future of the Global Economy

نام فارسی کتاب:

مینوتور جهانی: آمریکا ، اروپا و آینده اقتصاد جهانی

نویسنده:

یانیس واروفاکیس

Yanis Varoufakis

معرفی و دانلود کتاب “The Global Minotaur” (مینوتور جهانی) اثر یانیس واروفاکیس

کتاب “The Global Minotaur: America, Europe and the Future of the Global Economy” (مینوتور جهانی: آمریکا، اروپا و آینده اقتصاد جهانی)، اثر تامل‌برانگیز یانیس واروفاکیس (Yanis Varoufakis)، اقتصاددان برجسته و وزیر دارایی سابق یونان، یکی از معقول‌ترین و پویاترین تحلیل‌های اقتصاد معاصر است. این کتاب که نسخه‌ی بازبینی و به‌روز شده‌ی اثر سال ۲۰۱۱ اوست، به شکلی جسورانه ریشه‌های بحران اقتصادی جهانی ۲۰۰۸ و فروپاشی‌های پیشین را واکاوی می‌کند. اگر به دنبال دانلود The Global Minotaur by Yanis Varoufakis و درک عمیق‌تر سازوکارهای پنهان اقتصاد جهانی هستید، این معرفی برای شماست.

“مینوتور جهانی”: تبیینی جدید از بحران‌های اقتصادی جهان

یانیس واروفاکیس در این کتاب قابل توجه و بحث‌برانگیز، این افسانه را بررسی می‌کند که مالی‌سازی (financialisation)، مقررات ناکارآمد بانک‌ها، طمع و جهانی‌سازی ریشه‌های اصلی بحران اقتصادی جهانی بوده‌اند. او معتقد است که این‌ها در واقع نشانه‌های یک بیماری عمیق‌تر هستند که می‌توان ریشه‌های آن را تا “سقوط بزرگ ۱۹۲۹” و سپس دهه ۱۹۷۰ دنبال کرد: زمانی که یک “مینوتور جهانی” متولد شد. درست همانطور که آتنی‌ها جریان ثابتی از خراج را به هیولای کرت‌ها (مینوتور) می‌فرستادند، “باقی جهان” نیز شروع به ارسال مقادیر باورنکردنی از سرمایه به آمریکا و وال استریت کرد. بدین ترتیب، مینوتور جهانی به “موتوری” تبدیل شد که اقتصاد جهانی را از اوایل دهه ۱۹۸۰ تا ۲۰۰۸ به جلو کشید.

این کتاب شرح می‌دهد که چگونه پس از فروپاشی اقتصادی در دهه ۱۹۷۰، نظم جهانی پس از جنگ آغاز شد. ارسال باورنکردنی سرمایه به وال استریت، “همچون داستان آتنیان باستان در مورد مینوتور هیولای کرت‌ها”، این بار پول بود که به موتور اقتصادی جهان تبدیل شد. واروفاکیس علائم یک سیستم جهانی را نشان می‌دهد که به اندازه عدم تعادل خود، ناپایدار است و بحران مالی و فروپاشی اقتصادی ۲۰۰۸ اروپا تنها یکی از آثار آن بوده است.

بحران امروز اروپا، بحث‌های داغ در مورد ریاضت اقتصادی در برابر محرک‌های مالی بیشتر در ایالات متحده، و تقابل بین مقامات چین و دولت اوباما بر سر نرخ ارز، همگی نشانه‌های اجتناب‌ناپذیر تضعیف این مینوتور است؛ نشانه‌ی یک “سیستم” جهانی که اکنون به همان اندازه که نامتعادل است، ناپایدار نیز هست. واروفاکیس فراتر از این، گزینه‌های موجود را برای بازگرداندن مقداری عقلانیت به یک نظم اقتصادی جهانی بسیار غیرمنطقی، مطرح می‌کند.

“مینوتور جهانی” یک گزارش اساسی از وقایع اجتماعی و اقتصادی و تاریخ پنهانی است که جهان جدید را شکل داده است.

نقل قول‌هایی از کتاب “مینوتور جهانی”:

• بیشتر سیاستمداران نمی‌توانند نظریه‌پرداز باشند. اولاً، به دلیل اینکه به ندرت متفکر هستند؛ ثانیاً، به دلیل اینکه سبک زندگی دیوانه‌واری که بر خود تحمیل می‌کنند، وقتی برای ایده‌های بزرگ باقی نمی‌گذارد. اما از همه مهم‌تر به این دلیل که برای نظریه‌پرداز بودن باید امکان اشتباه کردن — موقتی بودن دانش — را بپذیری، و می‌دانی که نمی‌توانی از یک مشکل نظری با چرخاندن و فریب دادن فرار کنی.

  • “Most politicians cannot be theorists. First, because they are rarely thinkers; second, because the frenetic lifestyle they impose on themselves leaves no time for big ideas. But most of all because to be a theorist you have to admit the possibility of being wrong – the provisionality of knowledge – and you know you cannot spin your way out of a theoretical problem.”

• اگر تاریخ به روش‌های دموکراتیک عمل می‌کرد، نه کشاورزی وجود داشت و نه انقلاب صنعتی. هر دو جهش به آینده توسط بحران‌های غیرقابل تحملی دردناکی به وجود آمدند که بیشتر مردم آرزو می‌کردند بتوانند به گذشته بازگردند.

  • “Had history been democratic in its ways, there would have been no farming and no industrial revolution. Both leaps into the future were occasioned by unbearably painful crises that made most people wish they could recoil into the past.”
• بحران‌های منظم، گذشته را با احیای چرخه‌هایی که مدت‌ها پیش آغاز شده‌اند، تداوم می‌بخشند. در مقابل، بحران‌های بزرگ (با C بزرگ) ناقوس مرگ گذشته هستند. آن‌ها مانند آزمایشگاه‌هایی عمل می‌کنند که آینده در آن‌ها جوجه‌کشی می‌شود. آن‌ها به ما کشاورزی و انقلاب صنعتی، فناوری و قرارداد کار، میکروب‌های کشنده و آنتی‌بیوتیک‌ها را داده‌اند. هنگامی که آن‌ها ضربه می‌زنند، گذشته دیگر یک پیش‌بینی قابل اعتماد از آینده نیست و دنیایی شجاع و جدید متولد می‌شود.

  • “Regular crises perpetuate the past by reinvigorating cycles which started long ago. In contrast, (capital-C) Crises are the past’s death knell. They function like laboratories in which the future is incubated. They have given us agriculture and the industrial revolution, technology and the labour contract, killer germs and antibiotics. Once they strike, the past ceases to be a reliable predictor of the future and a brave new world is born.”

• …مشتقات سمی بر پایه اقتصادهای سمی استوار بودند، که به نوبه خود، چیزی جز توهمات انگیزشی در جستجوی توجیه نظری نبودند؛ رساله‌های بنیادگرایانه که حقایق را تنها زمانی می‌پذیرفتند که می‌توانستند با خواسته‌های این ایمان سودآور مطابقت داشته باشند. با وجود برچسب‌های بسیار چشمگیر و ظاهر فنی‌شان، مدل‌های اقتصادی صرفاً نسخه‌های ریاضی‌سازی شده خرافه تاثیرگذار “بازارها بهترین را می‌دانند” بودند، هم در زمان آرامش و هم در دوره‌های آشوب.

  • “… toxic derivatives were underpinned by toxic economics, which, in turn, were no more than motivated delusions in search of theoretical justification; fundamentalist tracts that acknowledged facts only when they could be accommodated to the demands of the lucrative faith. Despite their highly impressive labels and technical appearance, economic models were merely mathematized versions of the touching superstition that markets know best, both at times of tranquility and in periods of tumult.”

• آیا سقوط سال ۲۰۰۸، چیزی بیش از فرصت دوره‌ای ما برای درک این نبود که تا چه حد اجازه داده‌ایم اراده‌مان تحت سلطه سرمایه قرار گیرد؟ آیا این یک تکانه‌ای بود که می‌بایست ما را به این واقعیت بیدار کند که سرمایه به “نیرویی که باید تسلیم آن شویم” تبدیل شده است، قدرتی که “یک انرژی جهانی و کیهانی را توسعه داده که هر محدودیت و هر پیوندی را در هم می‌شکند و خود را به عنوان تنها سیاست، تنها جهان‌شمولی، تنها محدودیت و تنها پیوند مطرح می‌کند”؟

  • “Could the Crash of 2008, then, be nothing more than our periodic chance to realize how far we have allowed our will to be subjugated to capital? Was it a jolt that ought to awaken us to the reality that capital has become a ‘force we must submit to’, a power that developed ‘a cosmopolitan, universal energy which breaks through every limit and every bond and posits itself as the only policy, the only universality, the only limit and the only bond’?”

• و در اینجا یک پارادوکس دلپذیر نهفته است: رضایت هرچه زندگی اقتصادی بیشتر مالی‌سازی می‌شد، قدرتمندتر می‌شد. و هرچه اهمیت امور مالی بیشتر می‌شد، جوامع ما بیشتر مستعد بحران‌های اقتصادی می‌شدند. از این رو مشاهده جالبی وجود دارد که جوامع مدرن تمایل دارند هم رضایت بیشتر و هم بحران‌های خشونت‌آمیزتری تولید کنند.

  • “And here lies a delicious paradox: consent grew more powerful the more economic life was financialized. And as finance grew in importance, the more prone our societies became to economic crises. Hence the interesting observation that modern societies tend to produce both more consent and more violent crises.”

• شرکت‌ها، به واسطه‌ی رقابت و ترس از درندگان، مجبورند سعی کنند کارگران را به واحدهای تولیدی ماشینی تبدیل کنند؛ استخدام یک کارگر را تفاوتی از استخدام یک مولد برق ندانند. و با این حال، هر چقدر هم که تلاش کنند انسان‌ها را به ماشین تبدیل کرده و از “کار” آن‌ها بازدهی کسب کنند (به همان روشی که از یک اسب تلاش یا از یک مولد برق، برق می‌کشند)، این یک وظیفه‌ی غیرممکن است. کارگر نمی‌تواند عادات، سرکشی و عدم قطعیت ذاتی انسانی خود را دور بیندازد – حتی اگر صادقانه بخواهد. تمام چیزهایی که سهم او را در تولید ذاتاً غیرقابل پیش‌بینی می‌کنند، بخشی از وجود او هستند.

  • “Corporations are forced, by competition and by the fear of predators, to try to turn workers into machine-like production units; to make the hiring of a worker no different from the hiring of an electricity generator. And yet, however hard they try to turn humans into machines and to extract output from their ‘work’ (in the same way as they extract effort from a horse or electricity from a generator), it is an impossible task. The worker cannot discard her innate human quirks, rebelliousness, indeterminateness – not even if she honestly wants to. All the things that make her contribution to production inherently unpredictable are part of who she is.”
• خواه حزب سیریزا در مبارزه خود با نهادهای اروپایی پیروز شود یا شکست بخورد، آن‌ها قدرت نظریه را نشان داده‌اند. واروفاکیس پایان فاجعه‌بار “رونق یونان”، ناپایداری مالی اهرمی و فروپاشی منطقه یورو را پیش‌بینی کرد – حتی در حالی که نظریه‌های مورد قبول وال استریت ژورنال و فایننشال تایمز خلاف این را می‌گفتند. او همچنین از همان ابتدا به مشاوران خود گفت که می‌توانند انتظار یک توافق با اروپا را فقط در “یک دقیقه پس از نیمه شب” داشته باشند. یعنی او نتایج احتمالی تصادفی بحران را نیز نظریه‌پردازی کرد. این چیزی است که به این کتاب هم قدرت و هم تلخی آن را می‌بخشد. ما نمی‌دانیم مبارزه بین سیریزا و منطقه یورو چگونه به پایان خواهد رسید – اما می‌توانیم مطمئن باشیم که شامل مصالحه خواهد بود. سیاستمداران در دنیای مصالحه زندگی می‌کنند؛ نظریه‌پردازان نه. اما در پایان، چپ رادیکال خواهد دانست که مبارزه برای یک نوع جدید و عادلانه‌تر از سرمایه‌داری، در برابر مقاومت نوع قدیمی، چه معنایی دارد. پل میسون، ۲۸ مارس ۲۰۱۵.

  • “Whether they win or lose their fight with the Euro institutions, Syriza have demonstrated the power of theory. Varoufakis predicted the catastrophic end of the Greek bonanza, the unsustainability of leveraged finance and the fragmentation of the eurozone – even while the theories acceptable to the Wall Street Journal and Financial Times said the opposite. He also told his advisers, from the very beginning, that they could expect a deal with Europe only at ‘one minute past midnight’. That is, he theorized the potential accidental outcomes of the crisis too. That’s what gives this book both its power and its poignancy. We don’t know how the fight between Syriza and the eurozone will end – but we can be certain it will involve compromise. Politicians live in the world of compromise; theorists do not. But by the end of it, the radical left will know what it means to fight for a new, fairer kind of capitalism, in the teeth of resistance from the old kind. Paul Mason, 28 March 2015”
• همه جوامع پویا موفقیت خود را بر دو فرآیند تولید که به موازات هم آشکار شدند بنا نهادند: تولید مازاد و تولید رضایت (در مورد توزیع آن).

  • “All dynamic societies founded their success on two production processes that unfolded in parallel: the manufacturing of a surplus and the manufacturing of consent (regarding its distribution).”

چرا “مینوتور جهانی” را بخوانیم؟

کتاب “مینوتور جهانی” برای هر کسی که به درک عمیق‌تر از ریشه‌ها و پیامدهای بحران‌های اقتصادی علاقه‌مند است، ضروری است. واروفاکیس با نثری جذاب و تحلیلی تیزبینانه، خوانندگان را به سفری روشنگرانه در تاریخ پنهان اقتصاد جهانی می‌برد و مفاهیم پیچیده را به شکلی قابل فهم بیان می‌کند. این کتاب نه تنها گذشته را توضیح می‌دهد، بلکه گزینه‌هایی را برای آینده‌ای باثبات‌تر ارائه می‌دهد. برای به دست آوردن بینشی متفاوت و چالش‌برانگیز از اقتصاد جهانی، دانلود کتاب The Global Minotaur را به شما قویاً توصیه می‌کنیم.

مطالعه بیشتر