قسمت هایی از ترجمه فارسی کتاب فلسفه عشق  :

اگر به سراغ اگزیستانسیالیسمِ قرن بیستم برویم، می‌بینیم که ژان‌پل سارتر تأثیرگذارترین فیلسوف عشق در این مکتب فلسفی است. سارتر در نوشته‌های نخستینش دیدگاهی منفی نسبت به روابط عاطفی داشت، اما در کارهای آخر نگاهش تا حدودی مثبت‌تر است. سارتر سه دورهٔ فکری داشت، که نخستین آن‌ها در هستی و نیستی عرضه شده است. در این کتاب او از عشق و رابطهٔ جنسی به عنوان چیزهای پوچ و بیهوده سخن می‌گوید. می‌گوید “انسان پوچ است”. یک دلیل که در دفاع از این ادعای خود بیان می‌کند این واقعیت است که انسان‌ها می‌خواهند کسی که با آن‌ها چونان سرچشمهٔ مطلق معناداری و اهمیت رفتار می‌کند عاشقشان باشد. عاشق از طریق این وجه از پذیرش به نحوی مالکیت طرف مقابل را در اختیار می‌گیرد. به عقیدهٔ سارتر، همین مسئله به‌تنهایی ناگزیر علت اصطکاک احساسی خواهد شد. در تمام نوشته‌های او به این اندیشهٔ تعارض میان اشخاص برمی‌خورید، که از نظر او ویژگی ذاتیِ طبیعت ما است. او در اواخر عمر خود در جایی گفته بود “چیزی که در زندگی‌ام بیش از هر چیز شناخته‌ام تعارض است، و این واقعیت که تعارض در روابط انسان امری اساسی است”.

_______________________________________________________________________________________________________________

سارتر فراتر از هر چیز معتقد است که این کشمکشِ اجتناب‌ناپذیر همواره در تار و پودِ ساختارِ روابطِ نزدیک و جنسی و عاشقانه تنیده شده است.

____________________________________________________________________________________________________________

__________________________________________________________________________________________________________

در جمهوری -که شاید بزرگ‌ترین اثر در فلسفهٔ غرب یا دست‌کم یکی از چند کتاب مهم فلسفهٔ غرب باشد- نیز از رابطهٔ جنسی و عشق طوری سخن گفته می‌شود که فراتر از نظرات بیان‌شده در ضیافت و فایدروس و حتی قوانین است. افلاطون در جمهوری مدعی می‌شود که ما همه طوری طراحی شده‌ایم که در پی خیر و نیکی باشیم. و هنگامی که عاشق می‌شویم، از تن به عنوان وسیله‌ای در خدمت نیروهای غریزی و میل به تولید مثل استفاده می‌شود. این‌ها همان چیزی است که فروید کشش‌های لیبیدویی به عشقبازی با جنس مخالف و آمیزش جنسی می‌خواند. از نظر افلاطون، این امر خوب و طبیعی است اما هدف غایی بشریت نیست. هدفْ فراتر رفتن از خواسته‌های تن به منظور جست‌وجوی نیکی است، چون یگانه راهی است که انسان‌ها از طریق آن می‌توانند وجود معنوی و روحانی خود را شکوفا سازند و در زندگی به چیزی دست یابند که ارزشمند و به‌راستی زیبا است.

____________________________________________________________________________________________________________________

نکوداشت های کتاب فلسفه عشق:

In 1984, Irving Singer published the first volume of what would become a classic and much acclaimed trilogy on love. Trained as an analytical philosopher, Singer first approached his subject with the tools of current philosophical methodology. Dissatisfied by the initial results (finding the chapters he had written “just dreary and unproductive of anything”), he turned to the history of ideas in philosophy and the arts for inspiration. He discovered an immensity of speculation and artistic practice that reached wholly beyond the parameters he had been trained to consider truly philosophical. In his three-volume work The Nature of Love, Singer tried to make sense of this historical progression within a framework that reflected his precise distinction-making and analytical background. In this new book, he maps the trajectory of his thinking on love. It is a “partial” summing-up of a lifework: partial because it expresses the author’s still unfolding views, because it is a recapitulation of many published pages, because love — like any subject of that magnitude — resists a neatly comprehensive, all-inclusive formulation. Adopting an informal, even conversational, tone, Singer discusses, among other topics, the history of romantic love, the Platonic ideal, courtly and nineteenth-century Romantic love; the nature of passion; the concept of merging (and his critique of it); ideas about love in Freud, Schopenhauer, Nietzsche, Dewey, Santayana, Sartre, and other writers; and love in relation to democracy, existentialism, creativity, and the possible future of scientific investigation. Singer’s writing on love embodies what he has learned as a contemporary philosopher, studying other authors in the field and “trying to get a little further.” This book continues his trailblazing explorations.