در این کتاب، یادداشت‌های فلسفی کافکا، یکی از بزرگ‌ترین نویسندگان قرن بیستم، برای نخستین بار در یک مجلد، همراه با مقدمه و موخره روبرتو کالاسو، نویسنده صاحب نام منتشر شده است. فرانتس کافکا از سپتامبر سال ۱۹۱۷ تا آوریل سال ۱۹۱۸، به علت ابتلا به سل، ۸ ماه در خانه خواهرش در سورائو زندگی کرد.

معرفی و دانلود نسخه انگلیسی کتاب پندهای سورائو

The Zurau Aphorisms

نویسنده:

فرانتس کافکا

Franz Kafka

ترجمه به انگلیسی:

MICHAEL HOFMANN

درباره نسخه انگلیسی کتاب پندهای سورائو کافکا (The Zurau Aphorisms ) :

در این کتاب، یادداشت‌های فلسفی کافکا، یکی از بزرگ‌ترین نویسندگان قرن بیستم، برای نخستین بار در یک مجلد، همراه با مقدمه و موخره روبرتو کالاسو، نویسنده صاحب نام منتشر شده است. فرانتس کافکا از سپتامبر سال ۱۹۱۷ تا آوریل سال ۱۹۱۸، به علت ابتلا به سل، ۸ ماه در خانه خواهرش در سورائو زندگی کرد. بیماری برکاتی برایش به همراه داشت، چرا که او را از قید و بند زندگی روزمره آزاد کرد تا در مجموعه قطعاتی فلسفی، حساب‌هایش را با مفاهیمی مثل زندگی، ازدواج، خانواده و گناه تسویه کند. این «پندها» بعدها به صورت پراکنده منتشر شده است، اما روبرتو کالاسوی ناشر و نویسنده، به طور اتفاقی ۲ دفترچه اصلی این متون را در کتابخانه بودلیان آکسفورد پیدا و در سال ۲۰۰۴ منتشر کرد. این یادداشت‌ها بازتابنده عصاره وجود کافکاست و علاقه‌مندان این نویسنده با چشم‌‌اندازی تازه از آثار یک نابغه، مواجه می‌کند.

معرفی کتاب های جدید در پیج اینستاگرام بیبلیوفایل

گزیده ای از ترجمه فارسی پند های سورائو کافکا :

• دو گناه کبیره‌ی انسانی وجود دارد که بقیه همه از آن‌ها سرچشمه می‌گیرند: بی‌صبری و سهل‌انگاری. بی‌صبری آدم‌ها را از بهشت بیرون می‌راند؛ سهل‌انگاری نگذاشت به آن بازگردد. یا شاید فقط یک گناه کبیره وجود دارد: بی‌صبری. بی‌صبری سبب راندن آدم‌ها شد و بی‌صبری نگذاشت بازگردند.

پندهای سورائو کافکا

• لحظه سرنوشت ساز تکامل انسان همواره در جریان است. برای همین است که حق با آن جنبش‌های انقلابی است که به این فکر افتاده اند اعلام کنند هر آنچه پیش از آن رخ داده، منقضی است، چرا که هنوز اتفاقی نیفتاده.

• این احساس که: ((اینجا لنگر نمی‌اندازم.) ) و درست همان موقع طغیان دریای نگهدارنده ات را پیرامونت حس کنی.

• او به دنبال واقعیت‌ها می‌دود، همچون فردی که دارد اسکیت یاد می‌گیرد، کسی که همچنان در جایی خطرناک و ممنوع تمرین می‌کند.

• اولین نشانه بارقه ادراک، آرزوی مرگ است. این زندگی تحمل ناپذیر می‌نماید و زندگی دیگر دست نیافتنی. آدم دیگر از میل به مردن احساس شرم نمی‌کند، تقاضایش این است که از سلول قدیمی اش که از آن بیزار است، به سلول تازه ای منتقل شود که از آن بیزار خواهد شد. آخرین نشانه ایمان هم اینجا دخیل است، زیرا در وقت انتقال شاید زندانبان اتفاقا از راهرو رد نشود، تا زندانی را ببیند و بگوید: ((این مرد را دوباره حبس نکنید. او با من می‌آید.) )

• از نقطه ای به بعد، دیگر بازگشتی در کار نیست. این همان نقطه ای است که باید به آن رسید.

• قدر این سعادت را بدان که زمینی که بر آن ایستاده‌ای، نمی‌تواند بزرگ‌تر از دو پایی باشد که بر آن قرار گرفته.

• “پناهگاه‌ها بی‌شمارند و رستگاری یکی ست، اما راه‌های رسیدن به رستگاری به اندازهٔ پناهگاه‌ها بی‌شمار است.”

• “مردی از سهولت راه ابدیت مبهوت بود؛ چرا که دوان‌دوان مسیر سرازیری را در پیش گرفته بود.”

• “در کشمکش میان خودت و دنیا، دامن دنیا را بگیر.”

• فروتنی به هر کس محکم ترین پیوند را با یارانش می بخشد، حتی به تنهایان و نومیدان. آن هم بی درنگ و خود به خود، اما فقط هنگامی که فروتنی کامل و پایدار باشد. فروتنی چنین می کند، زیرا زبان نیایش است و هم پرستش است و هم پیوند. رابطه ی فرد با یارش همان رابطه ی حاصل از نیایش است؛ رابطه با خویشتن، همان رابطه با جهد است؛ نیروی جهد از نیایش حاصل می شود.

پندهای سورائو کافکا

• مقصدی وجود دارد، اما راهی به سوی آن نیست؛ آنچه ما راه می نامیم، تردید است.

توضیحات نسخه انگلیسی کتاب پندهای سورائو کافکا  :

The Zürau Aphorisms

The essential philosophical writings of one of the twentieth century’s most influential writers are now gathered into a single volume with an introduction and afterword by the celebrated writer and publisher Roberto Calasso.

Illness set him free to write a series of philosophical fragments: some narratives, some single images, some parables. These “aphorisms” appeared, sometimes with a few words changed, in other writings–some of them as posthumous fragments published only after Kafka’s death in 1924. While working on K., his major book on Kafka, in the Bodleian Library, Roberto Calasso realized that the Zürau aphorisms, each written on a separate slip of very thin paper, numbered but unbound, represented something unique in Kafka’s opus–a work whose form he had created simultaneously with its content.

The notebooks, freshly translated and laid out as Kafka had intended, are a distillation of Kafka at his most powerful and enigmatic. This lost jewel provides the reader with a fresh perspective on the collective work of a genius.

جملاتی از نسخه انگلیسی کتاب پندهای سورائو کافکا  :

The Zürau Aphorisms Quotes

“There is a destination but no way there; what we refer to as way is hesitation.”
― Franz Kafka, The Zürau Aphorisms

“Leop­ards break in­to the tem­ple and drink all the sac­ri­fi­cial ves­sels dry; it keeps hap­pen­ing; in the end, it can be cal­cu­lat­ed in ad­vance and is in­cor­po­rat­ed in­to the rit­ual.”

“The Expulsion from Paradise is eternal in its principal aspect: this makes it irrevocable, and our living in this world inevitable, but the eternal nature of the process has the effect that not only could we remain forever in Paradise, but that we are currently there, whether we know it or not.”
― Franz Kafka, The Zürau Aphorisms

“The crows assert that a single crow could destroy the heavens. This is certainly true, but it proves nothing against the heavens, because heaven means precisely: the impossibility of crows.”

“You can withdraw from the sufferings of the world — that possibility is open to you and accords with your nature — but perhaps that withdrawal is the only suffering you might be able to avoid.”
― Franz Kafka, The Zürau Aphorisms

“In the struggle between yourself
and the world, second the world.

“In the struggle between yourself and the world, hold the world’s coat.”
― Franz Kafka, The Zürau Aphorisms

“We are instructed to do the negative; the positive is already within us.”

“Why then do you fear love in particular more than earthly existence in general?” Kafka replied as if from an astral distance: “You write: ‘Why be more afraid of love than of other things in life?’ And just before that: ‘I experienced the intermittently divine for the first time, and more frequently than elsewhere, in love.’ If you conjoin these two sentences, it’s as if you had said: ‘Why not fear every bush in the same way that you fear the burning bush?”
― Franz Kafka, The Zürau Aphorisms

“For Kafka, paradise wasn’t a place where people lived in the past and of which a memory has survived, but rather a perennial, hidden presence. In every moment, an immense, encompassing obstacle prevents us from seeing it. That obstacle is nothing other than the expulsion from paradise—a process Kafka called “eternal in its principal aspect.”

“We don’t all share one body, but we do share growth, and that leads us through all pain, whether in this form or that.”
― Franz Kafka, Aphorisms

“Only here is suffering really suffering. Not in the way that those who suffer here are to be ennobled in some other world for their suffering, but that what passes for suffering in this world is, in another world, without any change and merely without its contrariety, bliss.”

“Language can be used only very obliquely of things outside the physical world, not even metaphorically, since all it knows to do—according to the nature of the physical world—is to treat of ownership and its relations.”
― Franz Kafka, Aphorisms

“The dogs are still playing in the yard, but the quarry will not escape them, never mind how fast it is running through the forest already.”

“He has the feeling that merely by being alive he is blocking his own way. From this sense of hindrance, in turn, he deduces the proof that he is alive.”
― Franz Kafka, The Zürau Aphorisms

مطالعه بیشتر